தூங்காத இதயம் ரெண்டு

காலிடுக்கில்
தூங்கிய தலையணையை
மார்புக்கு குடியேற்றியது
உன் காதல்.



உன் தூக்கத்தை ரசிக்கவில்லை,
நீ உறங்க இரவு முழுதும்
என் இமைகளால்
சாமரம் வீசிக்கொண்டிருந்தேன்
அவ்வளவு தான்.



யார் சொன்னது
காதலித்தால்
கனவு தேசத்தில் மிதக்கலாம் என்று?
எனக்கு தூக்கமும் பூப்பதில்லை,
கனவும் காய்ப்பதில்லை,
உனக்கெப்படி?



இரவெல்லாம் விழித்திருந்து
மறுநாள் உன்னிடம்
நம் இதயங்கள்
ஒத்தியங்குவதை சொன்னால்,
வெகு இயல்பாக
"ஒரு இதயம் துடித்தால்
எப்படி இரண்டு சத்தம் கேட்கும்?" என்கிறாய்.
நான் இன்னும் அதிகம் காதலிக்க வேண்டுமோ?



இரவானால்
தூக்கத்துக்கு மாறாக
ஏக்கம் தொற்றிக்கொள்(ல்)கிறது.
இதை விட ஒரு சாட்சி தேவையா
என் காதலை நிரூபிக்க?



இரவில்
நம்மை பிரித்துவிட்டதாய்
எண்ணி சிரிக்கிறான்
பொறாமைக்காரன் கடவுள்.
அவனுக்கு சொல்லவேண்டும்
நாம் அதிகம் நம்மை பற்றி
அப்போது தான் நினைக்கிறோம் என.



இரவில்
நிலவும் உனைக்காணா நேரம்
வடித்த கண்ணீர் தானோ?
விடியலில்
புற்களிலும், பூக்களிலும்.

(இது மட்டும் ஒரு பழைய கவிதை, தலைப்போடு ஒத்துப்போன காரணத்தால் மறுபதிவு இட்டுள்ளேன்)




புத்தாண்டு அழகா ஆரம்பமாயிடுச்சு. மொக்கையா ரெண்டு கவிதை அதுக்கு சொல்லலைன்னா தூக்கம் வராது, அதனால நீங்க என்னை திட்டினாலும் பரவாயில்லைன்னு கீழே போட்டிருக்கேன். (முடிஞ்சு போன கல்யாணத்துக்கு எதுக்கு மோளம் அடிச்சுகிட்டுன்னு நினைச்சு 2 மட்டும் போடுறேன்).


வருடப்பிறப்புக்கு பதில்
நிமிடப்பிறப்பு கொண்டாடுகிறது மனம்
நீ அருகில் இருக்கும்
தருணங்களில்...



அழகாய் துவங்கும் தமிழ் ஆண்டுக்கு
அதே நாட்காட்டியில் முற்றுபுள்ளியில்லை
நீயில்லாமல் முடிவற்றுக்கிடக்கும்
என் வாழ்க்கை போல.

மனமார்ந்த புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்.

காதல் அழிவதில்லை...
-ஸ்ரீ.